Recept: Hummus

Tijdens de Veganchallenge, afgelopen april, was één van mijn grootste ontdekkingen hummus. Ik heb het liefst hartige dingen op brood en vond het lastig dat ik mijn bakje kruidenkaas naar een ander universum moest verbannen. Maar daar was de reddende engel: hummus. Hummus is een spread voor op brood met als basis kikkererwten. Ook na mijn veganchallenge ben ik dit blijven eten (het blijft prima broodbeleg, zeker voor een flexanist!) en vandaag heb ik besloten dat ik het zelf maar eens moest gaan maken. Op internet zijn ongeveer zesduizend recepten voor hummus te vinden, allemaal deels hetzelfde en toch nét weer iets anders. Ik heb uiteindelijk een basisrecept gekozen en dat zelf een beetje aangepast.

Nodig:
- 1 pot kikkererwten (uitlekgewicht rond de 220 gram)
- 1.5 eetlepel tahin (sesampasta. De mijne is met zeezout maar ze verkopen ze ook zonder)
- 1 eetlepel kerriepoeder
- Een scheut citroensap (laten we zeggen een halve eetlepel?)
- Zout naar smaak

Wat te doen:
1. Giet het vocht van de kikkererwten en vang het op in een glas. Pureer de kikkererwten in een blender of met een staafmixer. Doe dit met ongeveer twee eetlepels van het opgevangen vocht, anders is het geen doen.
2. Als je kikkererwten lekker glad gepureerd zijn, doe dan de tahin, het citroensap en het kerriepoeder erbij. Roer dit goed door elkaar.
3. Proef even. Als je het gevoel hebt "Ik mis iets", doe er dan een beetje meer van het een of ander bij. Het is geen exacte wetenschap.
4. Voeg zoveel of zo weinig zout toe als je lekker vindt.

Klaar is kees! In een afgesloten bakje in de koelkast zou hummus ongeveer een week houdbaar moeten zijn. Ik ga deze week ontdekken of dat waar is.