donderdag 25 september 2014

Nippleslip part two

Ik schreef twee weken terug over borsten, naar aanleiding van een nippleslip bij Hollands Next Topmodel. Daar schreef ik onder andere het volgende: "Misschien ben ik de enige, maar als ik me chagrijnig voel, kijk ik soms even naar beneden en van de aanblik van mijn eigen decolleté word ik dan alweer een stuk blijer. Fijn dat jullie daar hangen, dames. Gezellig dat jullie er zijn. Ik kan ze in mooie lingerie stoppen en ze dragen positief bij aan mijn zelfbeeld." Dit geldt nog steeds, maar dat wil niet zeggen dat ik het supertof vind als ANDEREN naar ze kijken. Of dat ik ze op internet wil hebben.

Op maandag, in de trein onderweg naar stage, hield ik een staarwedstrijdje met een jongen die het een fantastisch idee vond om mijn borsten vier stations lang in een ooghoudgreep te nemen. Het mocht niet baten. Wat doe ik als ik geïrriteerd ben? Juist, dan tweet ik.

dinsdag 23 september 2014

100 happy days: 11-20

Ik schreef al eerder dat ik de 100happydaychallenge aan het doen ben. Hier kun je lezen hoe de eerste tien dagen waren. Inmiddels zijn we weer een eindje verder dus ik ga gewoon door met jullie al mijn blije gezelligheid door de strot duwen. Niet alles is de hele tijd regenbogen en zonneschijntjes, maar elke dag tenminste één moment lukt nu al twintig dagen! Dag 11 tot en met 20 zie je hieronder. Het collage is weer gemaakt met de app PhotoGrid.

donderdag 11 september 2014

100 happy days: 1-10

Projectjes en ik, we's like peas and carrots (raad de quote en win een paasei!). Dus toen ik van #100happydays hoorde, was ik blij. 100 dagen een foto maken van iets blijs, dat is lekker positief! En wat heb je aan een blog als je mensen er niet tot vervelens toe je zooi op door hun strot duwt? Juist. Geen reet.

 

dinsdag 9 september 2014

Nippleslip

Ik loop nogal veel stage op dit moment, en om te voorkomen dat ik drie keer per week om tien uur 's avonds nog zit te bloggen, schrijf ik veel vooruit. Maar soms gebeurt er iets waardoor er een stukje tussendoor "moet". Vandaag is het zover. Jongens, meisjes, we gaan het over borsten hebben.

zaterdag 6 september 2014

Wat gebruik ik aan verzorgingsproducten?

Ik word altijd blij van dit soort lijstjes op andersmans blog. Het is interessant om te zien wat mensen allemaal gebruiken. Soms word ik er wel een beetje verdrietig van, dan zie ik meisjes die elke dag een shitload aan zooi op hun gezicht smeren. Meisje toch, je bent van jezelf al mooi, je hebt dat toch allemaal niet nodig? Ik ben niet tegen make-up, maar het moet iets zijn dat je draagt omdat je het wilt, niet omdat je jezelf te lelijk vindt als je het niet draagt.

Zelf gebruik ik dus maar weinig verzorgingsproducten, maar er zijn er wel een paar waar ik echt niet zonder kan wil (laten we even doen alsof ik geen slaaf ben van mijn eigen handcrème!). Hieronder bespreek ik ze met je.

donderdag 4 september 2014

Straatroepers en bananen

Na een lange stagedag verlaat ik om half zes het gebouw in Amsterdam-Noord. Het is een kleine driehonderd meter lopen naar de bushalte. Omdat ik weet dat ik pas tegen acht uur thuis zal zijn en dus dan pas kan avondeten, trek ik een banaan uit mijn tas en eet die onder het lopen op. Ik eet bananen altijd gewoon zoals ze zijn, happen afbijtend tot hij op is. Heel lang had ik niet eens door dat anderen daar bepaalde associaties bij konden hebben. Het is maar een banaan. Maar ook vandaag was het weer raak. Een voorbijfietsende jongen riep: 'Meisje! Hee meisje!' (ik reageerde niet) 'Ik heb ook nog wel wat voor in die mond!', maakte een suggestieve beweging met zijn vingers en fietste weer verder. Dit voorval deelde ik op Twitter, omdat ik nu eenmaal elke scheet op Twitter deel. De reacties die ik erop kreeg, varieerden van "Niet zo origineel" tot "Ik had die banaan in zijn neus geduwd".

Een hoop feministen hebben er al over geschreven en ik vind bijna dat ik niet achter kan blijven: het burgerinitiatief straatintimidatie.


Foto komt hiervandaan

dinsdag 2 september 2014

Human Rights Tattoo Project

Ik sta positief tegenover tattoo's. Vanaf mijn zestiende heb ik verschillende ideeën gehad, waarvan sommige langer zijn blijven hangen en/of er nog steeds zijn, en andere na een tijdje toch weer opgegeven zijn. Maar tattoo's zijn duur en daarnaast wil ik meerdere jaren enthousiast zijn geweest over hetzelfde idee voor ik besluit het op mijn huid vast te laten leggen. Toen ik een kleine twee jaar geleden voor het eerst over het Human Rights Tattoo Project hoorde, gold die zelfopgelegde regel al. Dus ik hield de website in de gaten en wachtte.


De foto is afkomstig van Amnesty.nl