Human Rights Tattoo Project

Ik sta positief tegenover tattoo's. Vanaf mijn zestiende heb ik verschillende ideeën gehad, waarvan sommige langer zijn blijven hangen en/of er nog steeds zijn, en andere na een tijdje toch weer opgegeven zijn. Maar tattoo's zijn duur en daarnaast wil ik meerdere jaren enthousiast zijn geweest over hetzelfde idee voor ik besluit het op mijn huid vast te laten leggen. Toen ik een kleine twee jaar geleden voor het eerst over het Human Rights Tattoo Project hoorde, gold die zelfopgelegde regel al. Dus ik hield de website in de gaten en wachtte.

De foto is afkomstig van Amnesty.nl

Het Human Rights Tattoo Project is een Nederlands kunstproject van de Tilburg Cowboys, een kunstenaarscollectief. Het doel van het project is om de complete verklaring van de rechten van de mens letter voor letter op mensen over de hele wereld te tatoeëren. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de Engelstalige verklaring, omdat het een internationaal project is. Deze tekst bevat 30 onderdelen en 6773 letters. Op het moment van schrijven zijn ze ongeveer op de helft. Op de website (humanrightstattoo.org) kun je de complete verklaring lezen. Elke letter die al gedaan is, is hierbij klikbaar gemaakt en laat de naam en de motivatie van de deelnemer zien.

Het project is bedoeld om bewustzijn rondom de universele rechten van de mens te creëren en om het belang van deze rechten te onderstrepen. "Why? Universal Human Rights mean that the human rights apply to every single living human being. There are no exceptions. You might think that these rights are commonly known by everybody, but that is far from the truth. It is impossible to respect and protect these rights if they are not known. That's why!"

Zodra ik over het project hoorde, wist ik dat ik eraan mee wilde doen. Dus ik begon de website in de gaten te houden om te kijken op welke evenementen ze zouden staan. Elke keer was ik net te laat of was het op een moment dat ik geen tijd of geld had. Elke keer kreeg ik de deksel op de neus. Tot ik hoorde dat ze op Lowlands 2014 zouden komen. Ik heb direct een mailtje gestuurd met mijn motivatie en een paar weken later hoorde ik dat ik goedgekeurd was en op de Lowlandsvrijdag om half vijf 's middags onder de naald zou gaan.

Op Lowlands zelf kreeg ik pas te horen welke letter ik kreeg. Ze tatoeëren de verklaring zin voor zin en je hebt dus niets te zeggen over welke letter je krijgt, je krijgt gewoon de volgende die aan de beurt is. Je kunt wel een letter weigeren (als het bijvoorbeeld de letter van je eigen voornaam is of van die van je partner, en je het daar niet mee wilt verbinden). Dan krijg je de letter van degene die na jou komt. De stijl mag je wel zelf kiezen, ze hebben een stijlenboekje liggen waar je uit kunt kiezen.

Voor de geinteresseerden: het is een van de t's uit artikel 13.

Vlak ervoor scheet ik echt zeven kleuren stront, en mijn knieën bibberden enorm toen ik aan de beurt was. Ik was niet bang voor de pijn, maar ik vond het vooral eng dat ik niet wist wat ik kon verwachten. De tattooartist was gelukkig heel lief, hij legde steeds precies uit wat hij ging doen en gaf aan hoe ik op mijn adem moest letten als hij eenmaal bezig was. Bij het eerst lijntje dacht ik even Oei! maar vanaf dat moment werd het makkelijker. Ik wist nu welk gevoel ik kon verwachten (verder ben ik he le maal GEEN control freak!) en echt pijn deed het niet. Het voelde gewoon nogal vervelend.

We zijn bijna drie weken verder en hij is helemaal genezen, alle korstjes zijn eraf gevallen en hij is mooier dan ooit. Ik ben er zo dolgelukkig mee, maar ik snap nu wel wat ze bedoelen met de uitspraak dat tatoeages verslavend werken. Ik wil er nu namelijk alleen maar meer! ;)