dinsdag 21 juli 2015

Uit de kast

Ik kan het niet langer meer ontkennen: ik moet jullie iets vertellen. Er is iets dat mij anders maakt dan hoe veel van mijn leeftijdgenoten lijken te zijn. Het is niet makkelijk geweest, en lange tijd heb ik gedacht dat ik abnormaal was. Is er iets mis met mij? Waarom hou ik niet van waar zoveel anderen wél dol op lijken te zijn? Waarom kan ik niet gewoon normaal en zoals iedereen zijn? Ik heb hier echt lang mee gezeten. Maar nu heb ik besloten om er maar gewoon openlijk voor uit te komen. Ik wil het niet langer verstoppen.

Ik ben Marloes en ik heb een hekel aan uitgaan.

Als ik zo terugdenk, is het iets wat ik eigenlijk altijd heb gehad. In de onderbouw van de middelbare school ging ik zo nu en dan nog weleens naar een schoolfeest. Het eindigde er meestal mee dat ik tegen mijn vrienden zei: 'Ik ga even naar wat andere mensen toe!' en vervolgens drie kwartier op het toilet Snake zat te spelen op mijn mobieltje. Dan had ik mezelf weer genoeg opgeladen om leuk en gezellig te zijn en ging ik het een half uurtje leuk hebben met andere vrienden, tot het weer tijd was voor mijn Snake-intermezzo. Dus ging ik maar niet meer naar schoolfeesten.

Maar op een zeker moment word je wat ouder en bereik je de leeftijd waarbij wordt verwacht dat je af en toe eens uitgaat. Dat deed ik dan ook, heel af en toe. Ik had het fantastische excuus dat al mijn vrienden in de stad woonden en ik in een dorp vijftien kilometer verderop, dus mijn regelmatige stapmogelijkheden waren wat beperkt. Ik kwam mijn middelbareschooltijd dus zonder al te veel uitgaansuitspattingen door (en achteraf gezien ben ik daar extra blij om, want ik was al labiel genoeg zonder dat ik ook nog eens lallend de Tilburgse straten afschuimde). Maar toen verhuisde ik naar Nijmegen. Een stad. Kroegen op fietsafstand. Nu waren er geen excuses meer.

Dus in het begin van mijn studententijd was ik met enige regelmaat in een kroeg te vinden. In het begin was het best leuk, vooral toen ik het fenomeen "gay bar" ontdekte. Gay uitgaan bleek leuker dan hetero uitgaan, omdat ik niet bang hoefde te zijn voor ongemakkelijke sjanspogingen van jongens en omdat de muziek over het algemeen beter (want fouter) is. Maar ik vond het nog steeds niet geweldig en mijn kroegfrequentie werd lager en lager.

Tegenwoordig ga ik ongeveer twee keer per jaar uit. Ik ga dan meestal naar een LHBT-vriendelijk feestje als Pann of de KissKiss. Dat bevalt me op zich wel prima. Vooral als ik mijn vriendin en een groepje vrienden met me meesleep, weet ik me een nacht lang prima te vermaken. En als ik naar huis loop, weet ik dat ik een leuke avond heb gehad. Maar ook dat het voorlopig wel weer even genoeg stapavontuur is geweest. Tijd om weer zes maanden alle feestjes te negeren.

Lieve vrienden en vriendinnen, het spijt me best dat ik zo'n belangrijk deel van het sociale studentenleven negeer. Als mijn Expreszovrienden me uitnodigen voor een leuk feestje ergens rondom de Randstad en ik een vage opluchting voel als ik al wat blijk te hebben, voel ik me best schuldig. Maar ik heb besloten er vanaf nu schijt aan te hebben. Sommige mensen hangen liefst wekelijks in de kroeg, mijn ding is dat niet. Dit ben ik nu eenmaal en ik ben er klaar mee om mezelf met tegenzin naar de stad te (laten) slepen omdat dat nu eenmaal zo schijnt te horen als je student bent. 

Als je met deze bitch wil chillen, is dat geen probleem.Nodig me dan gewoon zelf uit (of kom eens opdagen als ik een feestje geef). Dat vind ik namelijk wél leuk, en door alcohol opgevoerde gesprekken zijn vaak het betere werk. En dat kun je in een kroeg dan meestal weer niet.

4 opmerkingen:

  1. Reacties
    1. YES, EEN MEDESTANDER. Ik heb ook altijd zoveel gevoelens van herkenbaarheid als jij in je dit-deed-ik-in-Oekraïne berichtjes schreef dat je een hele ochtend/middag/avond in je hostelbed series had liggen kijken en spelletjes had liggen doen.

      Verwijderen
  2. EINDELIJK iemand die het snapt! De enige in mijn vriendenkring die ook niet uitgaat is mijn beste vriendin (op mijn profielfoto), anderen vinden het raar dat ik er niet van houd en vinden dat ik het toch eens moet gaan doen. En dat ik in Eindhoven woon en niet in een of ander boerengat, helpt natuurlijk ook niet mee.

    Het is gewoon niks van mij:
    - Ik drink niet en weiger om dit te gaan doen, dus de alcohol valt al snel weg. Ik heb er geen problemen mee als anderen drinken, maar zelf begin ik er niet aan.
    - De muziek is verschrikkelijk (Nederlandstalig, dance, hardstyle, top 40 enz.) en laat mijn oren bloeden. Dan zeggen ze: "ga naar een (hard)rockcafé." Dan zou de muziek wel goed zijn, maar zijn er nog steeds de andere redenen om niet uit te gaan.
    - Sommigen zeggen dat ik voor de gezelligheid moet gaan. Het lijkt me niet meer gezellig als iedereen om me heen dronken is en ik nuchter.
    - Sommigen zoeken toch vooral seks, zoenen of relaties. Ik heb een vriendin en ga niet vreemd, en ook als ik single zou zijn, zou ik het niet doen. Zelf zou ik alleen seks in een relatie kunnen hebben (heeft niks met religie te maken, ik ben overtuigd atheïst). Ik heb er geen enkel probleem mee als anderen het wel 'casual' doen, iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt en ik ben heel fel tegen 'slut shaming', maar ik heb het zelf liever alleen binnen een relatie.

    De reactie die ik dan vaak krijg als ik zeg dat ik niet drink, geen vreemden neuk en niet uitga is: "waarom ben je tegen drinken/casual sex/uitgaan?" Ik ben er helemaal niet tegen, en wie ervan houdt moet het ook gewoon lekker doen, maar zelf begin ik er niet aan. Blijkbaar ben je tegenwoordig gelijk ergens tegen als je het zelf niet doet...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jaaaa ooh ik heb ook niks met uitgaan! Op de middelbare school ging ik altijd na het voordrinken (waar ik amper dronk) naar huis ipv mee naar de kroeg haha!

    BeantwoordenVerwijderen